even met mijn vriendje op de foto. |
Ze halen altijd best aardig wat weg voor zo'n klein moedervlekje, maar goed dat doen ze natuurlijk niet voor niks. Deze keer op mijn kuit eigenlijk wel een rot plek kun je wel zeggen.
Half 9 in het ziekenhuis, werd er verteld dat de arts ziek was gelukkig konden ze nog een arts ergens vandaan plukken je moet er toch niet aan denken om zonder ingreep weer naar huis te moeten.
Goed eerst gingen ze aftekenen hoeveel ze gingen verwijderen, toen die rotverdoving, been werd ingesmeerd met jodium, zo'n blauw doek erop en het snijden kon beginnen. Daar lig je dan overgeleverd en wel, weer een stuk eruit weer een haaienhap erbij ook al weet je dat het voor een goed doel is, en weet je dat zo'n litteken weer je redding is blijft het toch weer heftig. De nasleep het herstel het woordje kanker nummer 9 ik kan het bijna niet geloven weer foute boel.
Wanner zal het de laatste zijn, de arts weet het niet, ik weet het ook niet.
Maar gauw weer herstellen en weer met leuke dingen bezig zijn. Betere afleiding is er niet.
aftekenen wat er weg moet worden gesneden. |
De drie eerste nachten maar op de bank geslapen helemaal naar boven 2 trappen zag ik niet zitten de wond deed best pijn het lopen erop ging dus niet. Beneden was ook wel fijn dicht bij de wc als dat nodig was. Herstel gaat best moeizaam ja je wilt altijd weer snel verder maar heb al gezien dat ik dat beter voorzichtig aan kan doen, vorige keer op mijn scheenbeen scheurde ook al open en zou toch niet wille dat het bij deze wond ook gebeurt. Beter wat langer voorzichtig doen.
Gelukkig na dag 6 kan ik weer wat hobbelen in huis niet teveel want dan voel ik wel.
Hoop op een voorspoedig herstel en dat ik weer gauw mijn dingen kan doen.
15 februari hechtingen verwijderen en de uitslag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat gerust een berichtje achter.