Na twee weken eindelijk de uitslag, dat wachten is soms gewoon niet te doen. In je hoofd gaat het alle kanten op, hoe je het ook los wilt laten. Je kunt het gewoon niet uitschakelen. Het beste is goed afleiding zoeken in leuke dingen of veel werken waardoor je er minder bezig mee bent.
Maar dan komt dan toch eindelijk die dag dat je te oren krijgt of het goed is of fout, wat zal het zijn. Om half 1 belde de arts, ging eerst nog wat andere dingen vertellen ik dacht schiet nou maar op ik wil horen dat het goed is. Het was een dubbele uitslag, er zaten fouten cellen in maar gelukkig nog niet kwaadaardig, dus het is goed dat het is verwijderd. Gelukkig maar dus nu weer lekker doorrrr.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat gerust een berichtje achter.