Mijn verhaal over erfelijke Melanoomkanker, en erfelijke hart gen.: Vandaag naar het ziekenhuis, voor de tweede ingreep.

Donderdag 19 juni 2008 was ik te zien bij SBS 6 Programma,, Hart van Nederland, daar vertel ik mijn verhaal over melanoomkanker. Ook kwam aan bod, dat uit iets negatief iets positiefs is gekomen, mijn poppetjes.
--------------------------------------------------------------
In 1998 kreeg ik te maken met melanoomkanker die 75 procent op de huid voorkomt en 25 procent elders in het lichaam. Bij mij is het ook erfelijk ik heb het p16 mutatie Leiden gen wat verhoogt op meer melanomen en verhoogd op alvleesklierkanker, inmiddels 11 melanomen gehad en nog zeven in wording en op tijd weggehaald en 3 keer bacaalcarcinoom. Ik sta ook onder strenge controle.
--------------------------------------------------------------
Met deze site wil ik bereiken , wat melanoomkanker is, en dat als je een onrustige moedervlek hebt.
Ten alle tijden naar de huisarts gaat, en een verwijzing voor de dermatoloog vraag , laat nooit een huisarts een moedervlek weg halen . En meer bekendheid wil ,in deze nog onbekende ziekte. Dat, dat ene vlekje fataal kan zijn, als er niet op tijd gehandeld word. Ze noemen melanoomkanker ook wel de sluipmoordenaar.
--------------------------------------------------------------- Heel erg bedankt voor je bezoek

Ik hoop dat je na deze site hebt gelezen anders tegen melanoomkanker aankijkt , dat je alert moet zijn op verdachte moedervlekken ,en bij twijfel altijd een huisarts waarschuwt, en een verwijzing voor de dermatoloog vraagt, mocht je nog vragen hebben, stel ze gerust.

( Let op: er zijn ook heftige foto's te zien van operatie wonden.)

Liefs Marlijn.

Daarnaast ben ook nog belast met een erfelijk hart gen DCM hartspier gedilateerd cardiomyopathie.

maandag 10 juni 2013

Vandaag naar het ziekenhuis, voor de tweede ingreep.

Vandaag naar het ziekenhuis voor de tweede ingreep. Om 12 uur in het ziekenhuis zijn, ik weet niet wat er allemaal in mijn lijf gebeurde maar de spanningen gierde door mijn lijf.
Mijn man kwam van zijn werk thuis om me naar het ziekenhuis te brengen tja toch wel fijn, op naar de wachtkamer, en daar werd ik geroepen, eerst werd het afgetekend hoe groot het werd weggehaald en toen kwam de verdoving, tanden op elkaar wat een rot prikken, en het snijden kon beginnen, van de hele operatie zelf foto,s gemaakt maar die zal ik je besparen, het stuk wat eruit was gehaald ging in een potje voor verder onderzoek.
Toch wel weer heftig als je ziet wat ze weer weg halen, daarna werd het been helemaal verpakt en ingezwachteld voor vochtophoping, en zo min mogelijk er op lopen en staan, pootje omhoog en veel rusten, tuurlijk dokter dat word best moeilijk voor mij, maar ik ga mijn best doen heb geen keus en is ook beter voor het herstel, dus voorlopig pootje zoveel mogelijk omhoog. Onderweg nog krukken gehaald.
Maar gelukkig mankeert er aan mijn handen niks, dus kan ik mooi verder aan een orde, mijn man gevraagd of die even langs mijn showroom wilde rijden om wat spullen op te halen, go wat ben je dan afhankelijk, ik zat in de auto en hij ging verf halen en kwasten hij is wel 6 heen en weer geweest met de verkeerde verf ik lach in een deuk van het lachen, je zou haast zelf uit de auto komen maar ja dat ging niet, op naar huis, op de krukken naar binnen jeetje wat is dat vermoeiend. Nu op naar een voorspoedig herstel. Vrijdag weer terug naar het ziekenhuis voor het vernieuwen van het verband en kijken hoe het eruit ziet, en maandag 24 juni voor de uitslag of alles schoon is en de hechtingen verwijderen.